Spotkanie 1. - Moje dziś, wielkie dziś

Cel

Refleksja wprowadzająca w temat i atmosferę rekolekcji. Spróbujmy odpowiedzieć sobie na pytania: Czy potrafimy patrzeć na swoje życie „własnymi oczami”, w osobisty sposób? Jak wygląda moje życie „tu i teraz”, w tym momencie? Jak postrzegam zmiany zachodzące w moim życiu?

Modlitwa

Wezwanie do Ducha Świętego. Modlitwa prośby o otwarcie na Jego działanie, otwarcie moich oczu, myśli i serca, mądrość osądu.

Wprowadzenie

„[…] trzeba nam wiary w siłę oczarowań, jakie mogą nas spotkać, jeżeli tylko gotowi jesteśmy się im poddać. W chwilach najdrobniejszych, miejscach dobrze nam znanych, pośród tych, którzy są z nami od lat…, ukryty jest fenomen życia, jego smak. A wszystko tak naprawdę rozstrzyga się nie w gabinetach polityków, ale podczas wyboru książki, filmu w kinie czy telewizyjnego programu. Wszystko rozstrzyga się w chwili, gdy decydujemy się na wizytę w teatrze lub filharmonii, gdy planujemy spacer, wakacje albo wieczór z przyjaciółmi. To są sprawy najprostsze, najdrobniejsze i najbardziej codzienne, ale to właśnie od tych chwil i od tych spraw najprostszych najwięcej zależy. I dlatego z pewnością nie żyjemy w czasach gorszych niż inni. Wręcz przeciwnie, żyjemy w najwspanialszej chwili naszego życia, bo ona jest naszym »teraz« i w nim możemy wybrać piękno, dobro i prawdę

—Jacek Kurek – W najwspanialszej chwili naszego życia. Myśli o Śląsku.

„Moje dziś”

Informacja

możliwość odtworzenia utworu. Każdy uczestnik powinien mieć własną wersje tekstu

Przeczytajmy pewien wiersz:

Moje jutro czemu wiem

o nim wszystko, chociaż się

nie zdarzyło

niechby zesłał dobry los,

kiedy nie stać go na cios

choć zawiłość

A tymczasem chroni mnie

i przed dobrem i przed złem

A w ofercie ma od lat

jedną nowość zmianę dat

Moje dziś, wielkie dziś

musi wreszcie przyjść

Nagle się zatrzymać w drzwiach

i zachwycić, że to ja

Moje dziś, wielkie dziś

najpiękniejsze z wszystkich dni

I tak budzę się od lat

by mu nową szansę dać

Ranne z kawą tte tte

żeby życiu nadać bieg

zanim minie

Póki niepokoi brak

repertuarowych zmian

w życia kinie

Choć się rzadko trafia fart

lepszy od znaczonych kart

Chociaż wczoraj, jutro, dziś

notoryczne dj vu

Wierzę, że odnajdzie mnie

od dni wszystkich inny dzień

Moje dziś, wielkie dziś

musi wreszcie przyjść

Nagle się zatrzymać w drzwiach

i zachwycić, że to ja

Moje dziś, wielkie dziś

—Moje dziś – Basia Stępniak-Wilk

Zadajmy sobie pytania do tego wiersza:

Moje jutro czemu wiem

o nim wszystko, chociaż się

nie zdarzyło

• Czy wiem, co jutro zdarzy się w moim życiu? Na ile to zależy ode mnie?
• Czy układam sobie plany życiowe, plany na najbliższe dni, miesiące?
• Czy zaplanowany czas jest dla mnie radością, czy przytłoczeniem?

Odczytajmy fragment:

niechby zesłał dobry los,

kiedy nie stać go na cios

choć zawiłość

• Czy komplikacje planów mogą być pozytywne, rozwojowe?

Przeczytajmy:

Wchodźcie przez ciasną bramę! Bo szeroka jest brama i przestronna ta droga, która prowadzi do zguby, a wielu jest takich, którzy przez nią wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, a mało jest takich, którzy ją znajdują!

—Mt 7,13-14

• Czym może być w moim życiu „ciasna brama”?

Odczytajmy fragment:

A tymczasem chroni mnie

i przed dobrem i przed złem

A w ofercie ma od lat

jedną nowość zmianę dat

• Czy jestem otwarty na zmiany życiowe?
• Czy jestem bardzo przywiązana do „mojego życia”, jego stabilności, poczucia bezpieczeństwa?

Odczytajmy fragment:

Moje dziś, wielkie dziś

musi wreszcie przyjść

Nagle się zatrzymać w drzwiach

i zachwycić, że to ja

Moje dziś, wielkie dziś

najpiękniejsze z wszystkich dni

I tak budzę się od lat

by mu nową szansę dać

• Czym jest to „moje dziś, wielkie dziś”?
• Co to znaczy żyć teraźniejszością?
• Jaki wpływ na moją teraźniejszość ma przeszłość i przyszłość? Czy jest ona zdominowana przez nie?
• Czy jestem pogodzony z przeszłością?
• Czy myśl o mojej przyszłości budzi w mnie lęk ?
• Co przeszkadza mi w patrzeniu „teraz” ?

Odczytajmy fragment:

Ranne z kawą tte tte

żeby życiu nadać bieg

zanim minie […]

Chociaż wczoraj, jutro, dziś

notoryczne dj vu

• Co to znaczy „nadać życiu bieg”?
• Czego oczekuję od życia?
• Czy czuję, że żyję? Czy przygniata mnie monotonia?

Odczytajmy fragment:

Wierzę, że odnajdzie mnie

od dni wszystkich inny dzień

Moje dziś, wielkie dziś

musi wreszcie przyjść

Nagle się zatrzymać w drzwiach

i zachwycić, że to ja

Moje dziś, wielkie dziś

• „Bycie sobą” – co to znaczy dla mnie?
• Czy masz doświadczenie zachwytu, że „to Ty”?

Przeczytajmy:

Wy jesteście solą dla ziemi. Lecz jeśli sól utraci swój smak, czymże ją posolić? Na nic się już nie przyda, chyba na wyrzucenie i podeptanie przez ludzi. Wy jesteście światłem świata. Nie może się ukryć miasto położone na górze. Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim, którzy są w domu. Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie.

—Mt 5,13-16

• Czym jest dla mnie „życiowa autentyczność”?
• Czy jest we mnie otwartość na podarowany mi czas, na inność tego czasu?
• Czy jest we mnie otwartość na odnalezienie przez Pana Boga, na usłyszenie Jego głosu?

Podsumowanie i zastosowanie

Wspólna modlitwa fragmentem:

Usłyszałem, o Panie, Twoje orędzie,

zobaczyłem, o Panie, Twe dzieło.

Gdy czas nadejdzie, niech ono odżyje,

gdy czas nadejdzie, pozwól nam je poznać.

—Ha 3,2ab