Spotkanie 4. - „Chcę i jestem posłany”¶
Wprowadzenie¶
Informacja
Spotkanie opiera się na homilii abp. Rysia wygłoszonej do Diakonów Stałych Archidiecezji Łódzkiej, Łódź 2018 [https://youtu.be/yu8yJEa17Uc]
Zacznijmy od podzielenia się tym czego doświadczamy.
Co z tego co mnie wczoraj spotkało było doświadczeniem najprzyjemniejszym?
Za co jestem wdzięczny/wdzięczna w tym czasie rekolekcji?
Wiara jako ziarno¶
Co wyciągam z homilii abpa Rysia dla siebie?
Darów Bożych nie dostajemy gotowych. Dostajemy je jako pewien niesłychany potencjał, jako niezwykłą szansę, która się może rozwinąć, która może być pomnożona. Ale to jest bardzo ważne, że jak przyjmujemy dary Boże, to decydujemy się na wejście w pewien dynamiczny bardzo proces. Właśnie nie jest od razu wszystko dane tak w całości, ale jest zadane na jakąś drogę, właśnie na jakiś też dłuższy, całożyciowy tak naprawdę, proces współpracy.
—abp Ryś
Co w moim życiu już owocuje?
Co w moim życiu jest teraz na etapie intensywnego wzrostu?
Paś owce moje!¶
Przeczytajmy:
A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jezus do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje!» I znowu, po raz drugi, powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?» Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś owce moje!». Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje! Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz». To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to rzekł do niego: «Pójdź za Mną!»
—J 21,15-19
Intencją Jezusa w bardzo wyraźny sposób jest, aby św. Piotr zajmował się wiarą swoich przyjaciół. Zdaje się jednak, że warunkiem otrzymania tej “misji” jest upewnienie się, że św. Piotr ma w sobie miłość do Jezusa. “Upewnienie się” przez Jezusa, że osoby, które będą “pasły stado” same mają więź miłości ze Stwórcą odsłania nam serce Chrystusa i Jego pragnienia.
Tekst wielokrotnie w historii Kościoła odnoszony był do hierarchów, odpowiedzialnych za organizację dusz-pasterstwa. Czy nie ma w nim jednak uniwersalnego przekazu?
Co oznacza dla mnie usłyszenie polecenia “paś owce moje”?
Co jest dla mnie trudne w podejmowaniu odpowiedzialności za innych w przestrzeni duchowości?
“Pójdź za mną!”¶
Przeczytajmy:
Gdy [Jezus] przechodził obok Jeziora Galilejskiego, ujrzał dwóch braci: Szymona, zwanego Piotrem, i brata jego, Andrzeja, jak zarzucali sieć w jezioro; byli bowiem rybakami. I rzekł do nich: «Pójdźcie za Mną, a uczynię was rybakami ludzi». Oni natychmiast zostawili sieci i poszli za Nim*.
—Mt 4,18-20
Symetria wydarzeń musiała uderzać już samego św. Piotra. Te same słowa, to samo miejsce (!). Trzy lata różnicy. Ze strony Jezusa nic się nie zmienia - jego przesłanie jest wciąż takie samo.
Co jest w moim doświadczeniu Boga niezmienne?
Gdzie chce iść w mojej wierze/duchowości? Który z kierunków “jest mój”?
Co mam? Gdzie idę?¶
Normalną metodą w spotkaniach grupowych jest pytanie “jak to się odnosi do naszego życia?”. Spróbujmy teraz nie tyle o to pytać co bezpośrednio odnieść nasze rekolekcje do życia.
Jezus wraz z św. Piotrem zapewniają się o miłości przed dalszą wędrówką. To zapewnienie się o miłości jest im potrzebne, aby podołać wyzwaniom. W zasadzie czego więcej potrzebujemy jak to, że kochamy i jesteśmy kochani? I to przez Boga!
Informacja
Rozkładamy na stole karty moderacyjne tak, aby większość z nich była widoczna.
Wybierzmy kilka kart, które w jakiś sposób przedstawiają dobro, którego doświadczyłem od osób z mojej wspólnoty
Co to jest za dobro?
Powiedzenie sobie o tym czego doświadczamy w swoim gronie to odpowiednik zapewnienia się o miłości. To środowisko życia jednak jest “po coś” - Jezus wyraźnie mówi, abyśmy szli.
Wybierzmy kilka karty, które w jakiś sposób przedstawiają marzenia, które mamy. (Mogą być zarówno bardzo odległe czasowo jak i takie, które mamy nadzieję, że spełnią się w najbliższym czasie)
Jakie są nasze marzenia?
Przypomnijmy sobie słowa z konferencji:
Więc to, co dostajecie dzisiaj jest ziarnem, to znaczy jest wielką rzeczywistością, która dopiero będzie rosnąć.
—abp Ryś
Niech to nie będą tylko romantyczne i efektowne porównania. Pomóżmy sobie, aby światło i życie szły razem w parze. Niech ziarno rośnie!
Co możemy jako uczestnicy tego spotkania zrobić, aby pomóc Ci w osiągnięciu tych marzeń?
Modlitwa¶
Jeżeli starczy czasu pomódlmy się na koniec echem słowa z historii św. Piotra zapisanej w naszych notatnikach.
Pomódlmy się także w intencji wszystkich członków naszej wspólnoty.
Zastosowanie rekolekcji¶
Nie chcemy narzucać uczestnikom zastosowania z tego spotkania. Jeżeli to jednak możliwe dobrze by było, aby każdy znalazł swoje zastosowanie i podzielił się nim z resztą grupy.