Spotkanie 4. - “Miłość więzią jedności” *************************************** Cel spotkania ============= Jest to ostatnie spotkanie grupowe, co zazwyczaj jest miejscem na świadectwo uczestników o~dobiegających końca rekolekcjach. Chcemy jednak jeszcze w~pełni wykorzystać ten czas, aby ukazać, że bez względu na to jak różni jesteśmy, jesteśmy jedno w~Chrystusie i~przyjmując Go w~Eucharystii stajemy się rzeczywiście braćmi i~siostrami, odkupionymi Jego Krwią przez miłość, która jest doskonałą więzią jedności. Cele spotkania: - dzielenie przeżyciami z~ostatnich wydarzeń - ukazanie jedności w~trudnych relacjach - dziecięctwo Boże jako czynnik wspólny dla wszystkich - Miłość spoiwem jedności Przeżywanie jedności ==================== * Który moment rekolekcji był dla mnie najważniejszy i~dlaczego? * W~jaki sposób przeżyłem wczorajszą Mszę Wigilii Zesłania? * Co zapadło mi najbardziej w~pamięć z~usłyszanej przed chwilą konferencji? Miłością ożywieni ================= Podczas dzisiejszej konferencji mogliśmy usłyszeć o~tym, że jedność jest wyzwaniem, między innymi ze względu na naszą różnorodność. Przeczytajmy: A~tu już nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, barbarzyńcy, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz wszystkim we wszystkich [jest] Chrystus. Jako więc wybrańcy Boży - święci i~umiłowani - obleczcie się w~serdeczne miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość, znosząc jedni drugich i~wybaczając sobie nawzajem, jeśliby miał ktoś zarzut przeciw drugiemu: jak Pan wybaczył wam, tak i~wy! Na to zaś wszystko [przyobleczcie] miłość, która jest więzią doskonałości. A~sercami waszymi niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też zostaliście wezwani w~jednym Ciele. I~bądźcie wdzięczni! -- Kol 3, 11-14 * Jak często zdarza mi się przyklejać do innych jakieś etykietki, szufladkować? * Z~którą z~wymienionych cech (miłosierdzie, dobroć, pokorę, cichość, cierpliwość) mam dzisiaj problem? * Które cechy mi są najbardziej potrzebne do budowania jedności? * Jak wygląda moja wdzięczność? Co najmocniej zaburza pokój mojego serca? Modlitwa - echo słowa ===================== Święty Paweł mówi nam, że więzią doskonałości jest miłość. To ona jest najważniejszym darem, o~który zawsze winniśmy prosić, zwłaszcza wtedy, gdy szukamy jedności. Bez miłości każdy dar mający służyć budowaniu jedności “jest niczym”. Doskonale obrazuje to Hymn o~miłości, którym teraz chcemy się wspólnie pomodlić: | Gdybym mówił językami ludzi i~aniołów, | a~miłości bym nie miał, | stałbym się jak miedź brzęcząca | albo cymbał brzmiący. | Gdybym też miał dar prorokowania | i~znał wszystkie tajemnice, | i~posiadał wszelką wiedzę, | i~wszelką [możliwą] wiarę, tak iżbym góry przenosił. | a~miłości bym nie miał, | byłbym niczym. | I~gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność moją, | a~ciało wystawił na spalenie, | lecz miłości bym nie miał, | nic bym nie zyskał. | Miłość cierpliwa jest, | łaskawa jest. | Miłość nie zazdrości, | nie szuka poklasku, | nie unosi się pychą; | nie dopuszcza się bezwstydu, | nie szuka swego, | nie unosi się gniewem, | nie pamięta złego; | nie cieszy się z~niesprawiedliwości, | lecz współweseli się z~prawdą. | Wszystko znosi, | wszystkiemu wierzy, | we wszystkim pokłada nadzieję, | wszystko przetrzyma. | Miłość nigdy nie ustaje, | [nie jest] jak proroctwa, które się skończą, | albo jak dar języków, który zniknie, | lub jak wiedza, której zabraknie. | Po części bowiem tylko poznajemy, | po części prorokujemy. | Gdy zaś przyjdzie to, co jest doskonałe, | zniknie to, co jest tylko częściowe. | Gdy byłem dzieckiem, | mówiłem jak dziecko, | czułem jak dziecko, | myślałem jak dziecko. | Kiedy zaś stałem się mężem, | wyzbyłem się tego, co dziecięce. | Teraz widzimy jakby w~zwierciadle, niejasno; | wtedy zaś [zobaczymy] twarzą w~twarz: | Teraz poznaję po części, | wtedy zaś poznam tak, jak i~zostałem poznany. | Tak więc trwają wiara, nadzieja, miłość - te trzy: | z~nich zaś największa jest miłość. -- 1 Kor 13, 1-13 Więzy krwi ========== Przeczytajmy: | Święty Paweł świadczy, że tworzymy jedno Ciało z~Chrystusem, ilekroć przyjmujemy Jego święte Ciało. Mówi on o~tej tajemnicy pobożności: "Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w~poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i~prorokom, to znaczy, że poganie już są współdziedzicami i~współczłonkami Ciała, i~współuczestnikami obietnicy w~Chrystusie Jezusie". | [...] | Ale i~to także jest oczywiste, że przez uczestnictwo jesteśmy złączeni z~Duchem Świętym. Pozostawiliśmy za sobą życie według ciała i~staliśmy się posłuszni prawom Ducha. Czyż więc nie jest jasne dla wszystkich, że my, po opuszczeniu w~jakiś sposób naszego życia i~połączeniu się z~nami Ducha Świętego, zostaliśmy przetworzeni na sposób niebiański i~nasza natura została w~jakiś sposób przemieniona? Nie jesteśmy więc już tylko ludźmi, lecz dziećmi Bożymi i~ludźmi niebiańskimi, bo staliśmy się uczestnikami Boskiej natury. A~więc wszyscy jesteśmy jedno w~Ojcu i~Synu, i~Duchu Świętym. Jesteśmy jedno, powtarzam, uczestnicząc w~Boskiej naturze, upodobnieni do Chrystusa w~miłości i~wspólnocie Jego świętego Ciała i~otrzymując jednego Ducha Świętego. -- Św. Cyryl Aleksandryjski Święty Cyryl Aleksandryjski w~swoim komentarzu uświadamia nam - lub raczej przypomina - o~naszym Bożym dziecięctwie i~naszym zjednoczeniu więzami Krwi Chrystusa, którego przyjmujemy w~Komunii Świętej: * Jak ja przeżywam to, że jestem dzieckiem Bożym? * Co zmienia w~moim sposobie patrzenia na innych fakt, że wszyscy zostaliśmy odkupieni przez Jezusa? Uczestnictwo w~Komunii Świętej jednoczy nas z~Chrystusem, przez co my wszyscy jesteśmy ze sobą zjednoczeni w~Nim. Warto jak najczęściej przystępować do stołu Pańskiego, aby przez to głębokie zjednoczenie z~Chrystusem, jednoczyć się ze wspólnotą parafialną (np. dzisiaj na mszy). Zjednoczeni! ============ * Z~czym wychodzę z~rekolekcji? Co zmieniam od dziś w~moim przeżywaniu jedności i~jak będę ją budować? * W~jaki sposób ja mogę wprowadzać jedność w~swoim otoczeniu? Dobrze na koniec pamiętać, aby podziękować grupie za wspólnie spędzony czas, ze to wspólne odkrywanie drogi do pełnej jedności w~Kościele.