Spotkanie 1. - Opowiedz mi ************************** Cel spotkania ============= To pierwsze spotkanie, spróbujmy się więc na początku poznać i~zawiązać wspólnotę małej grupy. Spotkanie umieszczone jest pomiędzy konferencją a~modlitwą wieczorną, co nie pozostaje bez wpływu na strukturę spotkania. Spróbujmy zacząć od podzielenia się tym, co pojawiło się w~nas po usłyszeniu konferencji na start. Pamiętajmy, że uczestnicy zjechali do nas z~całej Polski, więc ważne, żeby zaakcentować element budowania wspólnoty. Zawiązanie wspólnoty ==================== Przed chwilą w~konferencji usłyszeliśmy o~tym, że zostaliśmy stworzeni, by opowiadać. Każda opowieść zaczyna się od wprowadzenia bohatera, przedstawienia jego cech oraz elementów wyróżniających, począwszy od imienia. Warto wspomnieć, że w~kulturze żydowskiej imię jest nie tylko elementem, które nadaje się przy urodzeniu, lecz często miało charakter profetyczny, lub duchowy, ponieważ bardzo często odnosiło się do różnych błogosławieństw od Boga. Ponadto używanie swojego imienia podkreślało, że jego nosiciel jest człowiekiem wolnym. Zacznijmy zawiązywanie małej grupy od rozmowy na temat naszych imion. .. warning:: Pytanie odnośnie znaczenia imienia jest jednym z~pytań pomocniczych, nie należy czynić go centrum tego elementu. - Czy znasz znaczenie swojego imienia? - Jak masz na drugie imię? - Czy możesz podać jakąś ciekawą historię związaną z~Twoim imieniem? Wielowymiarowość opowieści (warsztat) ===================================== Jeżeli mamy możliwość zobaczenia więcej niż jednej perspektywy jakiejś opowieści, opowieść staje się nam nie tylko bliższa, ale o~wiele łatwiej jest nam się z~nią utożsamić, ponieważ nie boimy się tego, co znamy bardzo dobrze. Przy tym elemencie chcemy wziąć na warsztat biblijne opisy ustanowienia Eucharystii, które były pisane nie tylko przez naocznym świadków (Mateusz) lecz także osoby, które bezpośrednio nie brały udziału wydarzeń w~wieczerniku (Marek, Łukasz i~Paweł). Przeczytajmy: A~gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i~odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i~dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i~jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i~odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z~niego wszyscy, bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z~tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę z~wami nowy, w~królestwie Ojca mojego». -- Mt 26,26-29 A~gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i~dał im mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i~odmówiwszy dziękczynienie dał im, i~pili z~niego wszyscy. I~rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę, powiadam wam: Odtąd nie będę już pił z~owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić go będę nowy w~królestwie Bożym». -- Mk 14,22-25 A~gdy nadeszła pora, zajął miejsce u~stołu i~Apostołowie z~Nim. Wtedy rzekł do nich: «Gorąco pragnąłem spożyć Paschę z~wami, zanim będę cierpiał. Albowiem powiadam wam: Już jej spożywać nie będę, aż się spełni w~królestwie Bożym».Potem wziął kielich i~odmówiwszy dziękczynienie rzekł: «Weźcie go i~podzielcie między siebie; albowiem powiadam wam: odtąd nie będę już pił z~owocu winnego krzewu, aż przyjdzie królestwo Boże». Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i~podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!» Tak samo i~kielich po wieczerzy, mówiąc: «Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana. -- Łk 22,14-20 Ja bowiem otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, kiedy został wydany, wziął chleb i~dzięki uczyniwszy połamał i~rzekł: «To jest Ciało moje za was [wydane]. Czyńcie to na moją pamiątkę». Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Ten kielich jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę». Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb albo pijecie kielich, śmierć Pańską głosicie, aż przyjdzie. -- 1 Kor 11,23-26 Bezpośrednio po odczytaniu wszystkich fragmentów możemy zapytać uczestników o~“wrażenia na gorąco”. Poniżej przykładowe pytania pomocnicze: - Czy po zwykłym odczytaniu opisów mamy wrażenie, że mamy do czynienia z~czterema różnymi opisami? Czy może brzmi to wszystko tak samo? - Pamiętajmy, że autorzy pisali poszczególne ewangelie oraz listy do różnych wspólnot oraz grup etnicznych. Na co ja zwróciłbym uwagę gdybym dzisiaj miał opowiedzieć ustanowienia eucharystii moim rodzicom? Przyjaciołom? Nowopoznanej osobie? .. note:: Możemy teraz przejść do praktycznej części warsztatu. W~załączniku do konspektu znajdują się wszystkie fragmenty, które przed chwilą przeczytaliśmy - rozdajemy każdemu jego własny egzemplarz. Uczestnicy indywidualnie zaznaczają na nich elementy, które są wspólne dla wszystkich opisów (wbrew pozorom jest ich mniej niż myślicie) oraz zwracają uwagę na element, które są unikalne. Dajemy uczestnikom około 7 minut na zanotowanie i~przemyślenia. Potem następuje dzielenie. Pytania pomocnicze, które warto wykorzystywać, aby moderować dyskusję toczoną wokół opisów: - Który opis ustanowienia Eucharystii jest mi najbliższy? Dlaczego? - “Za wielu będzie wylana”, “za was będzie wylana”. Co to oznacza dla mnie? - Czy mam doświadczenie usłyszenia jednej historii z~kilku perspektyw? Czy pierwsza “wersja” naznacza mój odbiór kolejnych perspektyw? - Wyobraźmy sobie, że po śmierci Jezusa powstał wyłącznie jeden opis ustanowienia Eucharystii. Jak wyglądałoby chrześcijaństwo 2000 lat po tym fakcie? Intymność opowieści =================== Widzimy sami, że kiedy przekazujemy opowieść dodajemy do niej pewien unikalny, intymny charakter. Wybieramy elementy, które są nam bliższe, dotykają naszych serc mocniej, lub są po prostu lepsze i~bardziej wyraziste jeżeli chodzi o~podkreślenie znaczenia tego, co się wydarzyło. Mamy do czynienia także z~drugim aspektem intymności opowieści - opowieść będzie wywierała na nas określony wpływ nie tylko ze względu na to, co się wydarzyło, ale także przez okoliczności zewnętrzne - nasze obecne emocje, okoliczności, sytuację życiową. Na podstawie cytatów z~Pisma Świętego, które znajdują się na końcu konspektu przypatrzmy się temu indywidualnemu charakterowi odczytywanych fragmentów. Poniżej pytania pomocnicze. Lista cytatów do wydrukowania: Rz 13,10 Miłość nie wyrządza zła bliźniemu. Przeto miłość jest doskonałym wypełnieniem Prawa. Mk 9,23 Wszystko możliwe jest dla tego, kto wierzy. Łk 12,20 Lecz Bóg rzekł do niego: Głupcze, jeszcze tej nocy zażądają twojej duszy od ciebie; komu więc przypadnie to, coś przygotował? Mt 28,20 A~oto Ja jestem z~wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata. 1 J 5,14-15 Ufność, którą w~Nim pokładamy, polega na przekonaniu, że wysłuchuje On wszystkich naszych próśb zgodnych z~Jego wolą. A~jeśli wiemy, że wysłuchuje wszystkich naszych próśb, pewni jesteśmy również posiadania tego, o~cośmy Go prosili. Ez 16,8 Oto przechodziłem obok ciebie i~ujrzałem cię. Był to twój czas, czas miłości. Rozciągnąłem połę płaszcza mego nad tobą i~zakryłem twoją nagość. Związałem się z~tobą przysięgą i~wszedłem z~tobą w~przymierze - wyrocznia Pana Boga - stałaś się moją. Ez 37,14 Udzielę wam mego ducha po to, byście ożyli, i~powiodę was do kraju waszego, i~poznacie, że Ja, Pan, to powiedziałem i~wykonam» - wyrocznia Pana Boga. Syr 4,29 Lecz Ci, co zaufali Panu odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły, biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą. Kpł 19,10 Nie będziesz ogołacał winnicy i~nie będziesz zbierał tego, co spadło na ziemię w~winnicy. Zostawisz to dla ubogiego i~dla przybysza. Ja jestem Pan, Bóg wasz! Łk 10,41-42 A~Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, troszczysz się i~niepokoisz o~wiele, a~potrzeba tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona». Pytania pomocnicze: - Który cytat z~Pisma Świętego wywołuje u~mnie radość? Łzy? Śmiech? Niedowierzanie? Strach? - Do którego fragmentu w~Piśmie Świętym wracam w~określonych momentach dnia? Życia? - Który fragment Pisma Św. kiedyś był mi bliski? Co się zmieniło w~międzyczasie? Współdzielenie opowieści ======================== Podczas konferencji mówiliśmy, że jesteśmy stworzeni by opowiadać. Aby w~ogóle nastąpiła opowieść, musimy mieć kontakt z~drugim człowiekiem, z~którym będziemy mogli dzielić opowieść oraz emocje, które przed chwilą omówiliśmy. W~naszej grupie są osoby z~różnych stron Polski. Możemy mieszkać od siebie w~bardzo dużym oddaleniu, a~jednak będziemy mieli ze sobą bardzo wiele wspólnego i~w niektórych momentach będziemy rozumieli się doskonale, chociaż wcale nie powiemy dużo. Niektóre opowieści będziemy dzielić ze wszystkimi Polakami, niektóre z~osobami z~własnego regionu, a~niektóre z~osobami z~najbliższej rodziny. Wykorzystajmy ten element na radosne zakończenie spotkania, podzielmy się hasłami/tekstami/motywami, które są dla nas oczywiste chociaż poznaliśmy się dopiero 45 minut temu. - Gdybyś miał podać trzy zdania, które są dla Polaków oczywiste i~rozumiemy je bez dodatkowego tłumaczenia, co by to było? (Podpowiedzi dla animatora: “zawołaj mnie jak Małysz będzie skakał”, “za komuny to było”, “nic się nie stało, Polacy, nic się nie stało!”, “Litwo, ojczyzno moja”. - Jakie hasła/teksty/motywy dzielisz w~gronie własnej rodziny/najbliższego otoczenia? Podaj przykłady. Zastosowanie ============ Proponujemy w~ramach zawiązania wspólnoty w~czasie naszego wspólnego weekendu podejść do trzech nieznanych nam wcześniej osób i~zapytać np. hasła, które padły podczas poprzedniego elementu spotkania grupowego. Zawiążmy wspólnotę, w~końcu łączy nas tak wiele!