Spotkanie 1. - “Na Brzegu Tajemnicy” ************************************ Cel spotkania ============= Spotkania w~grupach “Na Brzegu” mają stworzyć przede wszystkim przestrzeń dialogu i~wzajemnego wsłuchiwania się w~głos innych członków Kościoła. Temu celowi zostały podporządkowane konferencje poprzedzające spotkania - by zainspirować, stworzyć wspólne doświadczenie, do którego teraz razem będziemy mogli się odnieść. Dzisiejsza modlitwa to rozbudowana Modlitwa Pańska. Chcemy “poszukać tam gdzie wydaje się, że wszystko już znamy”. Celem tego spotkania jest eksploracja takich przestrzeni w~naszym życiu duchowym, które być może “stały się oczywiste” i~poprzez wspólne spojrzenie poszukać w~tym czegoś co ciągle będzie dla nas ożywcze. Zawiązanie wspólnoty - dlaczego jesteśmy na brzegu? =================================================== Przed chwilą w~czasie konferencji słyszeliśmy o~milionach ofert, które rywalizują o~nasz czas i~każda składa obietnicę, że jest ważna. My wybraliśmy jednak, że chcemy być tutaj - dlaczego? Wykorzystajmy odpowiedź na to pytanie do tego, aby się trochę lepiej poznać. * Jakbyś określił samego/samą siebie w~5 zdaniach? * Dlaczego jesteś teraz z~nami “na brzegu”? Granice rozmyte =============== Mówiliśmy dzisiaj sporo o~granicach, które samoczynnie wprowadzamy do naszego życia. Często jest to bardzo rozsądne i~użyteczne. Spróbujmy zrobić razem ćwiczenie. .. note:: Animator wyciąga przygotowane plansze z~kolorowymi kwadratami. Uczestnicy próbują ułożyć kolory w~kolejności palety barw zapisując numerki do notatnika - w~notatniku znajduje się także klucz odpowiedzi. .. image:: kolory_tabela.* :align: center * Jakie budzą się we mnie uczucia gdy coś, co jest ciągłe (spektrum), zostało poszatkowane? * Na ile potrafię zrekonstruować sobie obraz całości poprzez patrzenie poprzez szczegóły (fragmenty)? .. note:: Animator wyciąga przygotowane plansze z~kolorowymi paskami. Widać na nich brakujący element spektrum, którego nie mieliśmy na kwadratach. .. image:: kolory_gradient.* :align: center * Czy byliśmy w~stanie zauważyć, że wśród 30 kwadratów brakuje ważnego elementu? * Jakie doświadczenie z~życia prywatnego moglibyśmy zestawić z~ćwiczeniem przed chwilą? Gdy chcemy coś poznać zarówno ogląd całości jak i~szczegółu jest istotny. Podzielenie skomplikowanego zagadnienia historii Polski na mniejsze fragmenty po 20 lat ułatwi nam wejście w~szczegóły i~realną pogłębioną wiedzę na temat poszczególnych wydarzeń. Nie powinniśmy jednak na tym poprzestać - zmiana perspektywy i~ujęcie tematu szerzej może być krytyczne dla zobaczenia powtarzających się problemów i~motywów. .. note:: To jest dobre miejsce na świadectwo animatora. Autor konspektów ma doświadczenie tzw. “Szkół Liturgii” na których zafascynował się szczegółowymi wytycznymi, zrobił dziesiątki stron notatek, “uwrażliwił się” (bo głównie na “błędy”) na liturgię parafialną i… bardzo mocno zgubił równocześnie sens całości. * Co z~tego ćwiczenia możemy wyciągnąć dla siebie w~przestrzeni naszej duchowości? Tak samo jest w~kwestii wiary i~duchowości. Jeśli przyjrzymy się rozmowom o~religii najczęściej dotyczą one bardzo szczegółowych kwestii: Czy religii powinniśmy nauczać w~szkole czy salkach? Czy zażywanie lekarstw łamie post Eucharystyczny? Co w~sytuacji jak odmawiając różaniec pominiemy jedno Zdrowaś Maryjo? Czy jednak nadmierne eksplorowanie takich szczegółów nie zwiększa szans, że ucieknie nam coś znacznie ważniejszego? Granice nieistniejące ===================== Przeczytajmy: | “Panie, przenikasz i~znasz mnie, | Ty wiesz, kiedy siadam i~wstaję. | daleka przenikasz moje zamysły, | widzisz moje działanie i~mój spoczynek | i~wszystkie moje drogi są Ci znane. | Choć jeszcze nie ma słowa na języku: | Ty, Panie, już znasz je w~całości. | Ty ogarniasz mnie zewsząd | i~kładziesz na mnie swą rękę. | Zbyt dziwna jest dla mnie Twa wiedza, | zbyt wzniosła: nie mogę jej pojąć.” | | -- Ps 139,1-6 Psalmista nie dzieli swojego życia na “kwadraty”. Nie ma w~nim przestrzeni “religijnej” i~“zwykłej”. Ma głęboką świadomość, że Bóg przenika całe jego życie. * W~którym momencie zaczyna się modlitwa? W~którym kończy? * Jako “święte” opisujemy rzeczy, które mają związek z~naszą religią. Jakie rzeczy lub miejsca są naszym sacrum? * Czy na przestrzeni życia nasze profanum stało się sacrum? Jakie kroki można podjąć, aby tak się stało? Wiele granic, które określiliśmy w~swoim życiu nam służy - są użyteczne. Na przykład lepiej funkcjonujemy gdy wyznaczymy sobie czas na relaks i~odpoczynek, bo jest mniejsza szansa, że z~niego zrezygnujemy. Sam Bóg w~czasie stworzenia świata dokonał ważnych podziałów - oddzielał wody od lądu, dzień od nocy, dni powszednie od dnia siódmego. Wprowadziliśmy jednak część podziałów, które nam już nie służą - oddalają nas od mądrości. Tęsknotę za brakiem napięcia wynikającym z~“przyporządkowania” znajdziemy u~Izajasza: Przeczytajmy: | “Wtedy wilk zamieszka wraz z~barankiem, | pantera z~koźlęciem razem leżeć będą, | cielę i~lew paść się będą społem | i~mały chłopiec będzie je poganiał. | Krowa i~niedźwiedzica przestawać będą przyjaźnie, | młode ich razem będą legały. | Lew też jak wół będzie jadał słomę. | Niemowlę igrać będzie na norze kobry, | dziecko włoży swą rękę do kryjówki żmii. | Zła czynić nie będą ani zgubnie działać | po całej świętej mej górze, | bo kraj się napełni znajomością Pana, | na kształt wód, które przepełniają morze.” | | -- Iz 11,6-9 * Jakie kategoryzowanie w~moim życiu jest obecne tak mocno, że przestałem już się nawet starać o~jego odwrócenie mimo, że bardzo bym tego chciał? * Jakie przyporządkowanie kategorii nie służy nam w~życiu duchowym? Umiejętność odpuszczania ======================== “Świętość nie oznacza robienia nadzwyczajnych rzeczy, ale jest robieniem tych zwyczajnych z~miłością i~wiarą.” -- papież Franciszek (Twitter, grudzień 2013) Jak usłyszeliśmy w~konferencji, wiele rzeczy przedstawia się w~sposób atrakcyjny. Są one “wielkie”, “szalone”, “skrajne” itd. Dokładnie to samo może spotkać naszą wiarę i~doświadczenie Boga. Doświadczamy tego bardzo często w~nieszkodliwych pytaniach takich jak: “jak było dzisiaj na modlitwie?” “jak było na mszy świętej?”. Gdybyśmy przyrównali te pytania do naszych pozostałych rzeczywistości, zauważylibyśmy bardzo łatwo, że coś jest z~nimi nie tak. Jak zareagowalibyśmy na pytanie: “jak było dzisiaj w~Twoim małżeństwie?”? Jeżeli jest po prostu “dobrze” to oznacza to, że doświadczamy powolnego wzrostu, nasza rutyna staje się glebą do rozwoju. Nie można stabilnie wzrastać jeżeli naszą ambicją jest codzienne przeżywanie rewolucji. Przeczytajmy: “Zwyczajność rzeczy codziennych jest siedliskiem milczącego misterium Boga i~Jego łaski.” -- Karl Rahner * W~jaki sposób ta wypowiedź rezonuje z~moim doświadczeniem Boga? * Na ile oczekuje od mojej wiary, aby była niecodzienna? Drogę pokory i~powolnego wzrastania w~miłości u~Boga i~ludzi pokazuje nam sam Pan Jezus. Możemy ją odnaleźć nie tylko w~jego życiu publicznym, ale także, a~może nawet przede wszystkim w~przeważającej większości jego życia spędzonej w~Nazarecie. Trzydzieści zwykłych, prostych lat - dzieciństwo, dorastanie i~dorosłość, o~których wiemy bardzo niewiele. Jezus był wtedy zwykłym mężczyzną, żyjącym jak każdy inny Palestyńczyk. Swoim “życiem ukrytym” Jezus uświęca nasze serca chcące doświadczyć wielkich religijnych wrażeń. Kiedy żyjemy naszym życiem powszednim, żyjemy tak, jak Jezus. Przeczytajmy: | Nie gonię za tym, co wielkie, | albo co przerasta moje siły. | Przeciwnie: wprowadziłem ład | i~spokój do mojej duszy. | Jak niemowlę u~swej matki, | jak niemowlę - tak we mnie jest moja dusza | | -- Ps 131 * W~jaki sposób spotykam Boga w~moim zwyczajności? * Gdzie czuje się w~Kościele/Wierze “jak niemowlę u~swej matki”? Jak myślę dlaczego? * Co najtrudniej przychodzi mi odpuszczać w~napięciu pomiędzy moim wyobrażeniem człowieka wierzącego, a~świadomością tego jak mi to wychodzi? To dobre miejsce na świadectwo animatora dotyczące odpuszczenia czegoś w~wierze co tak naprawdę nie prowadziło nas do pogłębionej relacji z~Jezusem. Zastosowanie ============ * Co mogę odpuścić w~tym roku, aby dać sobie większą szansę na spotkanie w~moim życiu Boga?