Spotkanie 4. - "Aby byli jedno" ******************************* Wprowadzenie dla animatora ========================== Dzisiejsze spotkanie inspirowane jest przez Wspólnotę Odnowy w~Duchu Świętym. Odczytując ich intencje rozpoznaliśmy takie elementy: odwaga do zadawania prostych pytań, kreatywne podejście do czytania Pisma, mocna próba dotarcia do istoty pragnienia Jezusa. Próbowaliśmy ująć to w~tym konspekcie, ale ważnym elementem będzie Twoja rola jako animatora: odwaga do zostawienia dłuższej chwili po zadaniu pozornie prostego pytania i~pozwolenie grupie na zmierzenie się z~odpowiedzią. Najważniejszym momentem spotkania jest jego zastosowanie - próba realnego budowania jedności “tu i~teraz” pomiędzy członkami małej grupy. Jedności na taką skalę i~głębokość na jaką każdy z~uczestników jest teraz gotowy. Bezpośrednio przed tym musimy skonfrontować się z~pytaniem czym jest jedność dla mnie i~na ile oddziaływuje na mnie w~codziennym życiu chrześcijańskim. Modlitwa ======== Modlitwa przed spotkaniem co do treści - zostawiamy to rozeznaniu animatora grupy. Poprzednie spotkania rozpoczynaliśmy od zapalenia świecy. Na dzisiejszym spotkaniu nie wprowadzamy tego elementu. Świeca jest znakiem obecności Ducha Świętego pośród nas. Dzisiaj taką rolę będzie pełniło Pismo Święte. Rozpoczynając modlitwę przeczytajmy fragment J 17,20-26, a~następnie połóżmy Pismo Święte na środku stołu (podobnie jak zrobilibyśmy ze świecą). Nie tylko za nimi proszę, ale i~za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a~Ja w~Tobie, aby i~oni stanowili w~Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał. I~także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w~nich, a~Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w~jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i~żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś. Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata. Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i~oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i~nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w~nich była i~Ja w~nich». -- J 17,20-26 “Oni poznali, żeś Ty Mnie posłał” ================================= Animator wyciąga arkusz z~tekstem Ewangelii i~kładzie przed Pismem Świętym na stole. Całe dzisiejsze spotkanie będzie opierało się na tekście z~J 17,20-26, którym przed chwilą rozpoczęliśmy nasze spotkanie. Niech ten tekst towarzyszy nam jako znak obecności Jezusa na spotkaniu. Chcemy dzisiaj, aby tekst ten był dla nas źródłem i~narzędziem jedności między nami. Wszystko, co robimy i~mówimy na spotkaniu, niech z~niego wypływa i~do niego nawiązuje. Każdy z~nas ma swój zakreślacz/mazak różnych kolorów. Po każdej wypowiedzi, dzieleniu na tym spotkaniu zastanówmy się do jakiego fragmentu Ewangelii nawiązaliśmy i~zakreślmy go naszym kolorem. Zaczynamy od teraz. .. note:: Tak, będzie wiele takich samych kolorów wokół tego samego słowa. Można też samemu wielokrotnie zaznaczać to samo - wszystko jest dobrze. O~to chodzi. Niech ta kartka stanie się swoistą mapą ciepła pokazująca które fragmenty najczęściej “eksploatujemy”. Ta metoda “czytania Pisma” jest zainspirowana nieszablonowym podejściem od Odnowy w~Duchu Świętym. - Co poruszyło mnie w~treściach rekolekcji do tej pory? - Co pracuje we mnie w~trakcie tych rekolekcji? - Które zdanie przeczytanego fragmentu wydaje mi się teraz dla mnie najważniejsze? Dlaczego? “Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną” ========================================================== Wiele wydarzeń religijnych kończymy rozesłaniem. Na naszych rekolekcjach rozesłanie było w~środku rekolekcji w~sobotę wieczorem. Dlaczego? Bo zależało nam, aby o~rozesłaniu móc dzisiaj porozmawiać - dociążyć je, dowartościować. Być może zbyt często ucieka nam sprzed oczu to, jakie konsekwencje ma bycie rozesłanym. .. note:: Animator przekazuje swojej grupie wydrukowany tekst modlitwy. Dla każdego indywidualnie. Wróćmy więc do tekstu naszego rozesłania! | **Egzorcyzm mniejszy nad katechumenami** | (rozesłanie rekolekcji “Jesteśmy z~modlitwy”) Zaprawdę jesteś Święty, Królu wieków i~źródło jedności, który różnorakie narody zjednoczyłeś w~wyznawaniu Twojego imienia; Święty jest jednorodzony Syn Twój, Pan nasz, Jezus Chrystus; Święty jest także Duch Twój, przez którego chciałeś powołać i~zgromadzić lud nowego przymierza w~jedności wiary, nadziei i~miłości. Prosimy Cię więc, Panie, miłośniku ludzi, wylej na tych katechumenów dzisiaj nową i~pełniejszą łaskę Twego Ducha, aby postępowali zgodnie z~powołaniem, do którego ich wezwałeś: znosząc się wzajemnie w~miłości z~cierpliwością, pokorą i~łagodnością oraz starając się zachować jedność Ducha dzięki więzi, jaką jest pokój. Oddal od nich wszelkie wpływy złego ducha i~przeciwnika jedności. Wysłuchaj przeto Panie i~okaż nad nimi obfitość Twego dawnego miłosierdzia, w~mocy przychodzącego Ducha Twego usuń podział Kościoła, odnów piękno Oblubienicy Chrystusa, udziel obficiej Twojego pokoju i~miłości, aby Kościół bardziej zajaśniał jako znak wyniesiony ponad narody, a~świat – oświecony Twym Duchem – zaczął wierzyć w~Chrystusa, którego zesłałeś nam wszystkim, by nas uczynić synami światła i~pokoju. Daj, abyśmy przewidując rzeczy przyszłe jednymi ustami i~jednym sercem mogli chwalić Twe niezbadane Imię: Ojca i~Syna, i~Ducha Świętego Teraz i~zawsze, i~na wieki wieków. Amen. - Gdzie w~tym rozesłaniu odnajduje siebie? - Co daje mi świadomość bycia posłanym do Jedności? Rozesłanie nie koncentruje się wokół dochodzenia intelektu, czy przekazywania wiedzy. Ono wyraźnie wzywa do czegoś i~uzdalnia. Kluczowe jest tutaj doświadczenie - realne dotknięcie jedności, zobaczenie w~sobie apostoła pokoju, bycie jednoczącym. - Gdzie jestem jednoczący/jednocząca? Co łączę sobą? Co łączę w~sobie? .. note:: Np. łączę w~sobie zamiłowanie do życia z~pobożnym trwaniem przed Najświętszym. Łączę sobą skłócone rodzeństwo. Jest to prawdopodobnie drugie pod kątem ważności pytanie konspektu Pragnieniem Jezusa jest jedność. Jedność o~skali i~głębokości przekraczającej nasze pojmowanie. Ona stanowi dla nas punkt odniesienia. Dlatego nie pytaliśmy wczoraj “czy chcesz, abyśmy rozesłali cię do czynienia jedności?” - to nie jest opcjonalne w~chrześcijaństwie. Jedność jest wpisana w~istotę naszej wiary. - Co w~Jedności jest dla mnie pociągające? - Co w~Jedności jest dla mnie trudne? Kluczowe dla nas jest słowo “pragnienie”. Jezus tak po ludzku jest motywowany pragnieniem jedności, ją czyni, o~nią się stara, o~nią się modli, za nią oddaje życie. Jest Jego marzeniem, którą zostawia nam w~testamencie. Zabezpiecza dla nas środki, abyśmy mieli szansę jej dotknąć - Błogosławieństwo Ojca i~obecność Ducha Świętego.. - Gdzie i~kiedy doświadczyłem tej jedności, której pragnie dla mnie Jezus? “Aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał!” ======================================= Jezus modląc się mówi “Oby się tak zespolili w~jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał”. Chrystus zdaje się sugerować, że wiara w~autentyczność Jego misji jest zależna od naszego zjednoczenia. To poważna odpowiedzialność. - Co możemy zrobić, aby jedność była dla nas ważniejsza? Jedność chce być sprawcza. Ostatecznym owocem jedności ma być rozpoznanie Jezusa przez ludzkość. Potrzebna jest nam weryfikacja na ile pragnienie/marzenie o~jedności “zmienia rzeczy”. Jedność “nie zrobi się sama”. Troska o~nią wymaga weryfikowania, pewnego oglądu świata, refleksji nad nim, czułości, świadomości i~wrażliwości. Z~jedną osobą będę budował jedność siadając w~zasłuchaniu jej opowieści, z~inną zacznę od przeprosin za wyrządzone zło, jeszcze z~inną się pomodlę. Jedność nie jest rzemiosłem i~nigdy nie będzie. Nie ma “przepisu na jedność”. Jest nieustannym poszukiwaniem, stanem ducha, motywacją. - Co doświadczenie jedności zmieniło we mnie? - W~jaki sposób Jezus pomaga mi szukać dróg jedności? “Aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w~nich była i~Ja w~nich” =============================================================== Zazwyczaj na końcu spotkania ustalamy zastosowanie do realizacji w~późniejszym czasie, na przykład po tym, jak już wrócimy z~rekolekcji. Dzisiaj chcemy, żeby treści, o~których rozmawialiśmy, zaowocowały w~nas już teraz. W~trakcie tych rekolekcji skupiliśmy się na fragmencie, który mówił o~pragnieniach Jezusa względem uczniów, względem Kościoła, względem nas. Na koniec, chcąc pogłębić jedność między nami, podzielmy się między sobą naszymi pragnieniami. .. note:: W~tych pytaniach kluczowe jest, aby każdy z~uczestników znalazł odpowiedni dla siebie poziom “odsłonięcia się” przed innymi. Nie zachęcamy w~żadnym stopniu do przekraczania swoich granic komfortu. Z~punktu widzenia rekolekcji osiągnięciem jest sama obecności takich pytań między nami. - O~co się aktualnie najczęściej modlę? - O~czym marzę? - Jakiego Kościoła pragnę?