Spotkanie 1. - Perspektywa w~codzienności ***************************************** Cel spotkania i~wprowadzenie dla animatora ========================================== Podczas tego spotkania chcemy pokazać, że zmiana perspektywy powinna towarzyszyć nam na co dzień. Podajemy bardzo praktyczne i~uniwersalne przykłady, które potwierdzają tę tezę dla każdej sfery życia, nie tylko religijnej. Jest to wstęp do dalszego ciągu rekolekcji, gdzie będziemy zmieniać perspektywę związaną z~konkretnymi elementami rozwoju duchowego. Zrozumienie sensu zmian sposobu patrzenia na różne rzeczy jest zatem kluczem do tego, żeby dobrze wprowadzać kolejne treści. Spotkanie odbywa się pod koniec dnia, więc jego charakter powinien być w~miarę możliwości luźny, ale przy tym dynamiczny i~zmuszający do refleksji w~dyskretny sposób. Na koniec spotkania warto powoli wprowadzać w~to, że Jezus był osobą, która niewątpliwie wielu ludziom zmieniała perspektywę (patrz modlitwa końcowa). Zapoznanie się grupy ==================== Celem tego punktu spotkania jest zawiązanie "małej wspólnoty" w~grupie. Dobrze by było, żeby już na początku swojej przygody z~rekolekcjami uczestnicy poznali siebie nawzajem i~zyskali świadomość tego, że od pojedynczej osoby może zależeć to, jak będą wyglądały rekolekcje całej grupy. Jak najbardziej można tu wymyślić coś swojego. **Szybkie zapoznanie (opcjonalne)** Każda osoba w~grupie dostaje dosłownie jedną minutę, żeby opowiedzieć jak najwięcej o~sobie. Należy zwrócić uwagę na to, że mają to być rzeczy wartościowe, które pomogą innym w~pierwszym zapoznaniu z~tą osobą. Przed rozpoczęciem prezentacji dajemy trzy minuty na przygotowanie. Mierzenie czasu nada wrażenie zabawy, a~jednocześnie pozwoli uniknąć tracenia czasu. **CV grupy (opcjonalne)** Grupa ma za zadanie stworzenie wspólnego CV, które będzie zawierać działy oparte na wiedzy o~sobie, swoich zdolnościach i~cechach, które czynią ją wyjątkową. Niech będą to zarówno umiejętności przydatne do posługi na rekolekcjach (np. śpiew i~czytanie), jak również rzeczy "spoza" (czyli na przykład składanie komputerów). Dyskusja wstępna ================ W~tym punkcie animator ma za zadanie zmotywować uczestników oraz wprowadzić ich w~rekolekcje według zdania "O~co właściwie chodzi z~tą perspektywą?". **Pierwsza zmiana perspektywy -- wprowadzenie animatora** Całość rekolekcji będzie prowadziła do zrozumienia postawy służby i~do aktywnego wprowadzenia jej w~życie. Trzeba postarać się o~to, żeby już teraz wszyscy zrozumieli, że nie powinniśmy koncentrować się wyłącznie na własnym przeżyciu rekolekcji, ale zadbać, by każdy z~ **grupy** (tu może być w~znaczeniu małej grupy pod kątem spotkań) je przeżył i~zrozumieć, że **cała grupa** jest odpowiedzialna za każdego z~osobna. Idąc tym torem, aktywność na spotkaniach, czerpanie z~liturgii, konferencji i~innych punktów programu leży nie tylko w~moim interesie, ale w~interesie całej grupy. Nie ma tu więc miejsca na wstyd i~myślenie typu "nie będę się udzielał, bo mi to nic nie da". To właśnie moje osobiste doświadczenia mogą wpłynąć na kogoś innego. Bądźmy odpowiedzialni za siebie nawzajem. **Perspektywa -- czym jest dla nas?** Czas na konkrety i~wejście we właściwą część spotkania. Stwórzmy atmosferę luźnej dyskusji. Pytania zamieszczone poniżej mają charakter jedynie pomocniczy, bo wierzę, że kreowanie dyskusji i~dostosowanie jej do grupy ma wpływ na jej jakość. * Co to jest perspektywa? Czym jest dla ciebie? * Jeżeli musiałbyś stworzyć definicję tego słowa, to jak by ona brzmiała? * Czy potrafisz podać jakiś praktyczny przykład zmiany perspektywy? * Jakie skutki miała ta zmiana? Może nic się nie zmieniło? * Jak myślisz, po co można zmieniać punkt widzenia? Skoro już coś działa i~jest wypracowane, to po co zmieniać podejście do tego? * Czy potrafisz wskazać sytuację w~twoim życiu, kiedy miałeś potrzebę zmiany perspektywy? Po co? Czy przyniosło to efekt, czy raczej nic się nie zmieniło? * Czy zgadzasz się ze zdaniem: "Zmiana perspektywy przynosi nowe spojrzenie, a~więc i~nowe rozwiązania?" Jak je rozumiesz? Praktyczne ćwiczenia na zmianę perspektywy ========================================== Proponujemy przeprowadzenie kilku ćwiczeń, w~celu pokazania naszych teorii w~praktyce. Ta część spotkania ma formę warsztatową, dlatego dobrze jest właściwie zrozumieć jej ideę. Ćwiczenia powinny uświadomić nam, że zmiana perspektywy często jest konieczna, a~na pewno zawsze bardzo wartościowa. Jest to potrzebne, aby dobrze wejść w~treści przewidziane na sobotę, gdzie zajmiemy się tematyką ewangelicznej zmiany perspektywy. **Spojrzenie na różne wydarzenia z~perspektywy różnego położenia w~czasie (czyli na przykład będąc dorosłym, dzieckiem itd.).** Całe ćwiczenie polega na tym, żebyśmy potrafili spojrzeć na określoną sytuację stawiając się w~innej roli. Dobrze jest to sobie zwizualizować, więc można stworzyć na podłodze oś czasu. Okreslamy początek i~koniec oraz wiek, np. gdzie na osi znajduje się 18. rok życia. Następnie prosimy chętnego uczestnika, by przemieszczał się po osi, wcielając się w~różne role (10-latka, 50-latka lub 75-latka) i~opisywał, jak widzi tę sytuację w~danym momencie. Dwa pierwsze przykłady będą lepsze dla młodszych grup, a~dwa kolejne dla starszych. * Sytuacja 1. 16-letnia Marta chce iść na imprezę w~towarzystwie swojej koleżanki. Na miejsce muszą dojechać autobusem i~tak samo wrócić nad ranem. Przykładowe role: 16~lat -- sama Marta lub jej koleżanka, 40~lat -- na przykład ich rodzice, 65~lat -- dziadek, 7~lat -- młodszy brat. * Sytuacja 2. 15-letnia Gosia zawsze pozwala ściągać zadanie swojej koleżance Kamili. Przykładowe role: 7~lat -- dziecko, 15~lat -- same zainteresowane, 30~lat -- rodzice, 60~lat -- dziadkowie lub Gosia w~takim wieku. * Sytuacja 3. Z~powodu niezadowolenia społecznego ogłoszono wcześniejsze wybory parlamentarne. Przykładowe role: 7~lat -- dziecko, 18~lat -- nastolatek, 40~lat -- dorosły, 80~lat -- osoba starsza. * Sytuacja 4. 30-letni Stanisław pracuje w~firmie, w~której zarabia 5~tysięcy złotych miesięcznie, co w~zupełności wystarcza na utrzymanie rodziny, ale nie spełnia się tam zawodowo i~nie ma perspektyw rozwoju. Przykładowe role: 7~lat -- syn, 18~lat -- nastolatek, 30~lat -- sam Stanisław, 60~lat -- człowiek ze starszego pokolenia. Wnioski (dyskusja): * W~czym mogą pomóc różne podejścia do sytuacji? * W~jaki sposób wykorzystujesz je w~swoim życiu? Przeczytajmy uczestnikom takie dwa zdania: .. centered:: **“Z~dystansu pewne rzeczy dopiero się dostrzega.** .. centered:: **Z~dystansu pewne rzeczy przestają mieć znaczenie”.** * Czy zgadzacie się z~nimi? * Gdzie i~jak doświadczyliście tego w~swoim życiu? * Czy mieliście takie doświadczenie związane z~wiarą? **Scenka -- zmiana perspektywy obiektywizuje sprawę** .. note:: raczej dla młodszych Celem ćwiczenia jest pokazanie, że od tego jak podejdziemy do sytuacji, zależy jakie mamy potem do niej podejście. Chodzi tu o~przypadki, gdy ktoś prosi nas o~pomoc w~konflikcie, a~my, nie zastanawiając się nad stanowiskiem drugiego zainteresowanego, kierowani dobrymi chęciami od razu stajemy po jego stronie. Warto jednak poznać inne okoliczności sprawy, żeby podejść do niej najbardziej obiektywnie jak to możliwe. Do wykonania ćwiczenia potrzebne są cztery osoby. Dwie będą w~jakimś konflikcie, a~dwie pomocnikami (po jednym na stronę konfliktu). Zadanie polega na odegraniu sceny kłótni, a~następnie poproszeniu o~pomoc. * Przebieg: #. pomocnicy na chwilę wychodzą; #. dwójka uczestników odgrywa scenkę przy reszcie grupy; #. wychodzi jedna z~osób skonfliktowanych, wchodzi jeden pomocnik; #. druga strona konfliktu przekazuje pomocnikowi całą sytuację i~prosi go o~przekonanie oponenta do swojej racji; #. następuje zamiana: te osoby wychodzą, wchodzą kolejne dwie -- powtarza się sytuacja z~prośbą o~pomoc; #. na koniec wszyscy wchodzą i~pomocnicy relacjonują jak widzą sytuację, która się wydarzyła. * Temat scenki: Podczas spaceru Michała i~Natalii wyniknął spór. Okazało się, że Natalia chciałaby iść z~Michałem w~sobotni wieczór na urodziny znajomego, a~Michał w~tym czasie chce iść z~nią do teatru na spektakl, który jest odgrywany tylko tego dnia. W~trakcie kłótni używają odpowiedniej argumentacji, ale wywlekają też wiele brudów z~przeszłości. Wnioski (dyskusja): * Czego może nas nauczyć ta sytuacja? * W~jaki sposób obiektywizowanie sytuacji może okazać się pomocne? * Jakie są twoje doświadczenia związane z~obiektywizowaniem sytuacji? Podsumowanie i~zastosowanie =========================== Celem tego punktu jest krótkie podsumowanie oraz przedstawienie, dlaczego tak krótkie spotkanie warsztatowe jest ważne dla całości rekolekcji. **Dyskusja Końcowa** * Jaki element dzisiejszego spotkania był dla Was najbardziej wartościowy? * Jesteśmy na początku rekolekcji. Jak podchodzicie do tego, żeby odkryć coś nowego, żeby wynieść z~tego czasu jak najwięcej? * Czy jesteście gotowi na to, żeby już dziś na modlitwie wieczornej spojrzeć na swoje życie z~troszkę innej perspektywy? (Jeżeli jest czas, animator może zachęcić do jak najpełniejszego włączenia się w~modlitwę wieczorną. To od nas animatorów zależy to, jak uczestnicy wejdą w~rekolekcje). * Wena animatorska :) Zastosowanie ============ Podczas ciszy nocnej, na modlitwie zastanów się nad tym, gdzie w~twoim życiu zmieniła się perspektywa. Kiedy, dlaczego, czy było warto? W kolejnym dniu będziemy chcieli jeszcze o~tym porozmawiać, więc warto być przygotowanym. Modlitwa ======== Jako wstęp do modlitwy proponujemy przeczytanie fragmentu o~cudzołożnicy, by pokazać, że Jezus jest tym, który poprzez zmianę perspektywy zmienia ludzkie serca. Niech to będzie dobry wstęp do tego, co będzie, a~jednocześnie dobre podsumowanie tego, co robiliśmy na spotkaniu (po co to właściwie było). Następnie podziękujmy Bogu za ten czas i~prośmy Ducha Świętego, aby pomógł nam się otworzyć na dalszy czas rekolekcji. Fragment do modlitwy: Jezus natomiast udał się na Górę Oliwną, ale o~brzasku zjawił się znów w~świątyni. Cały lud schodził się do Niego, a~On usiadłszy nauczał ich. Wówczas uczeni w~Piśmie i~faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę którą pochwycono na cudzołóstwie, a~postawiwszy ją pośrodku, powiedzieli do Niego: «Nauczycielu, tę kobietę dopiero pochwycono na cudzołóstwie. W~Prawie Mojżesz nakazał nam takie kamienować. A~Ty co mówisz?» Mówili to wystawiając Go na próbę, aby mieli o~co Go oskarżyć. Lecz Jezus nachyliwszy się pisał palcem po ziemi. A~kiedy w~dalszym ciągu Go pytali, podniósł się i~rzekł do nich: «Kto z~was jest bez grzechu, niech pierwszy rzuci na nią kamień». I~powtórnie nachyliwszy się pisał na ziemi. Kiedy to usłyszeli, wszyscy jeden po drugim zaczęli odchodzić, poczynając od starszych, aż do ostatnich. Pozostał tylko Jezus i~kobieta, stojąca na środku. Wówczas Jezus podniósłszy się rzekł do niej: «Kobieto, gdzież oni są? Nikt cię nie potępił?» A~ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jezus: «I Ja ciebie nie potępiam. -- Idź, a~od tej chwili już nie grzesz!». -- J 8,1-11