Spotkanie 3. - Kim jest i jak działa Duch Święty?

Wprowadzenie dla animatora

To spotkanie, może się wydawać krótkie. Jest w nim bufor czasowy tak odnośnie całych rekolekcji, aby popytać grupę o działanie Ducha Świętego, może wyjdzie rozmowa o charyzmatach epifanijnych itd. Myślę, że potrzeba tutaj naszej elastyczności.

Nawiązanie do tego co już było

Namiot Spotkania - dzielenie.

Przypomnienie podstawowych faktów o tym kim jest Duch Święty

Zanim sięgniemy po Pismo Święte spróbujmy „zagaić” temat i zadać kilka pytań odwołujących się do dotychczasowej wiedzy uczestników o osobie Ducha Świętego (panując nad czasem i pilnując aby „nie popłynąć”):

  • Co wiecie o Duchu Świętym? Co to za postać? Czemu jest taka ważna?

  • Co na Jego temat powiedzielibyśmy mając do czynienia z fanem Wikipedii?

Pismo Święte jest skarbnicą wiedzy, sięgnijmy zatem do Niego, aby co nie co sobie przypomnieć, odświeżyć a może i odkryć. Przeczytamy kilka fragmentów ze Starego i Nowego Testamentu. Animator ma przygotowane kartki sygnaturką na każdym z  nich. Wyciąga kolejno kartki (uczestnicy nie widzą ile ich animator jeszcze ma) i wszyscy czytają fragment na nim podany po czym zapisują na kartce „co wiemy o Duchu Świętym”.

Duch Święty w ST:

Ziemia zaś była bezładem i pustkowiem: ciemność była nad powierzchnią bezmiaru wód, a Duch Boży unosił się nad wodami

—Rdz 1,22

Ale Bóg, pamiętając o Noem, o wszystkich istotach żywych i o wszystkich zwierzętach, które z nim były w arce, sprawił, że powiał wiatr nad całą ziemią i wody zaczęły opadać

—Rdz 8,13

Pan rzekł: Wstań i namaść go, to ten. Wziął więc Samuel róg z oliwą i namaścił go pośrodku jego braci. Począwszy od tego dnia duch Pański opanował Dawida. Samuel zaś udał się z powrotem do Rama.

—1 Sm 16,13

Duch w NT:

Kiedy cały lud przystępował do chrztu, Jezus także przyjął chrzest. A gdy się modlił, otworzyło się niebo i Duch Święty zstąpił na Niego, w postaci cielesnej niby gołębica, a nieba odezwał się głos: Tyś jest mój Syn umiłowany, w Tobie mam upodobanie.

—Łk 3,21-22

W NT znajdujemy też więcej szczegółów dotyczących Ducha Świętego. Oto niektóre z nich:

Duch Św. jest osobą, nie abstrakcją (ma intelekt, wolę i miłuje)

Kto zaś z ludzi zna to, co ludzkie, jeżeli nie duch, który jest w człowieku? Podobnie i tego, co Boskie, nie zna nikt, tylko Duch Boży

—1 Kor 2,11

Wszystko zaś sprawia jeden i ten sam Duch, udzielając każdemu tak, jak chce

—1 Kor 12,11

Proszę więc was, bracia, przez Pana naszego Jezusa Chrystusa i przez miłość Ducha, abyście udzielili mi wsparcia modłami waszymi za mnie do Boga

—Rz 15,30

Duch Św. jest Bogiem równym Ojcu i Synowi

Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody4, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

—Mt 28,19

Duch Św. – Duch Jezusa Chrystusa, On jest nim napełniony, namaszczony, On nim kieruje

Pełen Ducha Świętego, powrócił Jezus znad Jordanu i przebywał w Duchu [Świętym] na pustyni.Potem powrócił Jezus w mocy Ducha do Galilei, a wieść o Nim rozeszła się po całej okolicy. Przyszedł również do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi,

—Łk 4,1.14.16-18

Jezus Chrystus (namaszczony Duchem Św.) posyła nam Ducha Św., aby On dopełnił w nas dzieła zbawienia

Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze - Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.A Pocieszyciel, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.

—J 14,16-17.26

«Słyszeliście o niej ode Mnie - [mówił] - Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym». Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».

—Dz 1,4b-8

Uczestnicy w czasie odkrywania kolejnych puzzli prawdopodobnie będą na bieżąco starali się je układać - nie przeszkadzajmy im w tym. Na końcu skończyły się już puzzle z sygnaturkami, a puzzli niektórych brakuje. Mamy dziury.

  • Jakich elementów może nam brakować?

  • Czemu ich nie mamy? Jak myślicie?

Tutaj uczestnicy mogą iść bardzo różnymi drogami w interpretacji. Fajnie, aby nie padły herezje (np. „Pismo Święte nie jest kompletne” :D) - wtedy prostujcie. Dwie myśli, które wyłapujemy lub na które naprowadzamy:

  • Brakuje tutaj doświadczenia Ducha Świętego. O Duchu można czytać dużo, ale poznać go można tylko w doświadczeniu i jest to ważna „cecha Ducha”

  • Brakuje tutaj niektórych puzzli bo nikt nie wie jaki one mają kształt i czym są. Duch Święty ma jedną ważną cechę - jest nieuchwytny. Nawet Kościół nie wie o nim wszystkiego. Jest w Nim tajemnica. Wymaka się On nieustannie naszym próbą usystematyzowania wiedzy na Jego temat. Dlatego ożywia i zaskakuje, bo przynosi Nowe i nieznane.

  • Jak to rozumiecie? (niepozorne pytanie, ale kluczowe!)

  • Co to dla Was znaczy? (niepozorne pytanie, ale kluczowe!)

Duch nadaje i odkrywa przed nami sens

Można by jeszcze wiele o Duchu powiedzieć, ale na potrzeby tego spotkania zaakcentujmy szczególnie ten ostatni fakt - Duch Święty jako ten, którego dostajemy po to, aby uzdolnił nas do wiary (” otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami…”), jako brakujący element układanki jaką jest nasza wiara, bez którego pozostaje ona tylko pobożną gadaniną, czymś co możemy powtarzać całe życie nie czując tego kompletnie. Tak jak np. autor tego demotywatora:

../_images/demotywator.svg

To jest ekstremalny, może nieco przejaskrawiony (ale z łagodniejszymi przykładami spotykamy się na co dzień) przykład tego, co się dzieje w umyśle człowieka nieznającego i nieprzyjmującego działania Ducha. TO CHRZEŚCIJAŃSTWO nigdy nie nabierze sensu jeśli jego - Ducha - zabraknie.

Wtedy dopiero można mówić o dojrzałej wierze - wierze, której sprawcą w nas jest Duch.

Narzędziem, którym Kościół posługuje się celem poprowadzenia ku takiej właśnie dojrzałości w wierze jest sakrament BIERZMOWANIA. Potwierdzeniem i przypieczętowaniem osobistego otwarcia kandydata na przyjęcie Ducha Świętego są w liturgii tego sakramentu słowa (w zależności od wieku uczestników można także odwołać się do ich wiedzy i zapytać czy znają/ pamiętają) :

Pragniemy, aby Duch Święty którego otrzymamy umocnił nas do mężnego wyznawania wiary i do postępowania według jej zasad

  • Na co położony jest akcent w tych słowach?

Na to szczególne działanie Ducha związane z uzdalnianiem i umacnianiem do wiary. Nie mówimy - Pragniemy żeby Duch Święty sprawił że będę go mocno czuł i już nigdy nie zapomniał, że w unosił się nad wodami jak głosi Księga Rodzaju…- nie tyle emocje i wiedza, co „mężne wyznawanie wiary”

Od słuchania i czytania do wołania!

I co z tego wynika? Bo my tak tutaj sobie dużo mówimy na tych rekolekcjach. Spróbujmy zebrać to jakoś razem. Przeczytam wam kilka konkluzji do których dochodzimy i które już powoli przed nami się majaczą. To będą zdania z konspektu, ale my jesteśmy małą grupą więc spróbujemy przełożyć to na nasz język i dotychczasowe doświadczenie. Spróbujemy na każdy punkt odpowiedzieć, krótko czy się z tym zgadzamy czy nie i co to dla nas znaczy.

  • Problemy z wiarą, z przyjmowaniem jej prawd to nie anormalne zjawisko, którego powinniśmy się wstydzić, a co gorsza tłamsić i twierdzić że tak naprawdę wszystko jest w porządku - właśnie TAM potrzeba Ducha Świętego i właśnie tam On wypełnia swoje zadanie - zrobić porządek, umocnić, utwierdzić.

  • Co więcej i ciekawiej - On nie przynosi żadnej nowej, olśniewającej treści, a jedynie (albo aż!) porządkuje to, co w nas już jest.

  • A zatem to także Duch uzdalnia nas do przyjęcia zmartwychwstania jako radosnej prawdy, która zmienia życie.

  • Dzięki Niemu już nie musisz rozumieć, bardziej zaczynasz się oddawać i wierzyć właśnie dlatego, że nie ogarniasz zmysłami. To naprawdę łaska. Wierzyć pomimo, wierzyć trochę może wbrew.

  • I myśl na przyszłość : Nie próbujmy bez Ducha Świętego zrozumieć chrześcijaństwa, bo to nie ma sensu.

Przed nami modlitwa wieczorna z wołaniem o Ducha Świętego. Skoro doszliśmy do tego, że On jest nieuchwytny w definicje, to nie próbujmy już tego pod koniec tego spotkania robić. Zatem w tym miejscu nie opowiemy i nie zdefiniujemy takiej modlitwy, jej cech charakterystycznych i nie nakreślimy wykresu „żaru modlitwy” w kolejnych minutach. To jest miejsce na świadectwo animatora. Cel? Zaświadczyć o tym, że Duch radykalnie zmienia wszystko w życiu, rodzi na nowo, rozpala ogień, zmienia optykę, wlewa gorliwość i zapał, przemienia serca, uzdalnia do wiary, prowadzi nas w miejsca o których wcześniej byśmy nie pomyśleli, podtrzymuje stworzenie w istnieniu, nieustannie łączy Kościół więzami miłości, kruszy niewiarę, pomaga w  głoszeniu Chrystusa, modli się w  nas gdy my nie potrafimy… a  wszystko zaczyna się od zawołania „Przybądź Duchu Stworzycielu!”. Jako twórcy konspektu mamy głębokie przekonanie, że jest w czym wybierać i na pewno wiecie co wybrać. Powodzenia!

  • Czy myślisz ze jesteś w stanie przyjść na modlitwę bez pomysłu na to jak ona będzie wyglądała i jak ty ja poprowadzisz tylko dając się poprowadzić?

Podsumowanie

Na końcu spotkania powinno raz jeszcze wybrzmieć to, że kilka elementów układanki zostało pustych. Niech wieńczy je konkluzja, że nie możemy „dokończyć Nieuchwytnego”, że w Duchu są takie obszary, takie cechy których my nie umiemy podać na talerzu na tym spotkaniu grupowym. Elementy, które Ty poznasz w relacji z Duchem i będą „wasze” i że do poznania tego jesteśmy zaproszeni. Duch chce z nami współpracować i chce nam to pokazywać, On zawsze czeka na nasze zawołanie sercem „Przyjdź Duchu Święty”. To zawołanie będzie możliwe dzisiaj wieczorem.

Zastosowanie

Zastanów się i nazwij po imieniu sprawę/obszar/rzecz w Twoim życiu, w którym może nie do końca jesteś jeszcze gotowy być otwartym na działanie Ducha. Jak już nazwiesz to otwarcie, to powiedz o tym Bogu, że tak jest. Tak po prostu np. „Panie Boże wiem, że w sprawie… wydaje mi się, że najmniej potrafię otworzyć się na działanie Twojego Ducha. Mam tego świadomość i z tym przed Tobą staje.” Pan Bóg Cię nie pogoni… On lubi i ceni szczerość. Dobrze by było jakby się udało to zrobić w dowolnej chwili przed modlitwą wieczorną.

Zastosowanie

Jest taka osoba, która radykalnie otwarta na wszystko to co przynosił jej Duch. To Maryja. Dlatego zakończymy to spotkanie 10 różańca z dopowiedzeniami.